…. E në fakt mësuesja është e paqëndrueshme, inkoherente. Po, sepse ka arsyet e saj. Ata kënaqen me peshoren e përjavshme të çakorduar. E dinë përse-në. Sa më shumë rrinë bashkë, aq më mirë e dinë ata.
Dialogë në mëngjes:
-Mësuese të shkoj pak në banjo?
-Aaa po ne tani sapo filluam…Mirë shko. Vrap! Joooo, jo mos vrapo!
…………..
-Mësuese këtë nuk e kuptova unë…
-Eh, po nëse të pyes për celularin e kupton ti?…Këtu mendjen të tërë, se nuk e shpjegoj dy herë… Mirë, zemër, eja… eja, eja e bëjmë bashkë ushtrimin në tabelë, eja me mësuesen.
……………….
-Çfarë ke? Përse qan?
-Dua mamin…
-Po tani je rritur, shiko sa vajzë e madhe je. Hajt të të përqafoj pak mësuesja.
………………………
-Tani mbani shënim detyrat e shtëpisë. Dhe kujdes, mos e ngrini zërin se do ia shënoj emrin në tabelë atij që bën zhurmë.
-Po folëm pastaj me zë të ulët do të na e fshish emrin nga tabela?
-Jo, fare nuk jua fshij.
Pas gjysmë ore:
-Mësuese po ti i fshive emrat.
-Ahh, po…vërtetë.. po vetëm këtë herë ama.
E pra, mësuesit nuk janë gjithmonë koherentë në atë ç’ka thonë. Madje ndonjëherë shfaqen bipolarë në sjellje. Po s’ka asgjë për t’u shqetësuar. Çdo ditë secili syresh përpiqet të tregojë rrugën e duhur, madje edhe duke marrë masa nga ato që shpesh fëmijët i bëjnë për të qeshur. Kjo është rruga për të qenë i kuptueshëm nga nxënësit, pa i trembur ata.
Imagjinoni një skenë si kjo e përditshmja në një orë mësimi në klasën e tretë:
-Fëmijë kemi punë: do bëjmë ushtrime të vështira sot. Mbledhje e zbritje me numra trishifrorë.
Ata janë aty duke të vështruar. Ka edhe ndonjë që mezi pret të nisë ora e leximit, se matematikën nuk e ka qejf fare, por ama gjithsesi ul kokën e shkruan. Një nga një vihen në provë. Ngrihen në tabelë. Dikush edhe vuan, ndjen, por kjo është e pashmangshme, sepse kjo është shkolla: luajmë, kënaqemi, por edhe lodhemi.
Mësuesi i sheh një nga një: vështrime të ngatërruara…a ju duhet ndihmë? Numërojnë e shkruajnë, fshijnë e shkruajnë përsëri.
Pastaj vjen momenti në të cilin rezultati është ai i duhuri: mësuesja i kontrollon dhe buzëqeshja në fytyrën engjëllore thotë: “I kam bërë mirë”.
Në bangën e tretë ata të dy po i fshijnë sepse kanë gabuar. (“E sheh që kisha unë të drejtë?” “E mirë, se edhe unë nuk isha i sigurt”) e pastaj nisin të flasin secili i kishte bërë më mirë i pari…por mësuesit kjo gjë i shkon për shtat. Ndërkohë nxënësi në tabelë psherëtin i mbuluar me bulëza djerse:
-Hajt do të bëjmë përsëri bashkë, derisa të gjithë ta mësojnë shkëlqyer. Madje më shumë se shkëlqyer.
Në fakt pikërisht kjo fytyrë e dashur dhe qeshur, është ajo që i vë në vështirësi çdo ditë. Ata janë të vegjël. Stepen. Mësuesja atëherë e kupton: është duke peshuar fort mbi mendjet e njoma. Bën një hap prapa.
Peshorja e një mësuesi është gjithmonë e çakorduar nga pesha e ndjeshmërisë, nga nevoja për të qenë e barabartë me të gjithë.
Veçse kjo jashtë nuk shihet, por edhe nëse shihet, nuk kuptohet.
Ama fëmijët të kuptojnë shumë mirë. E dinë se ç’ka për këtë e ç’ka për atë tjetrin, njohin insinuatat e hareve dhe zhgënjimeve që masin secilin prej tyre. E dinë përsosmërisht që qëllimet e përmbushura duhen festuar. Siç dinë edhe që qortimet kanë një masë që varet nga ajo që jepet e merret. E dinë përsosmërisht që mësuesja e tyre është…se si është kjo mësuesja…
E në fakt mësuesja është e paqëndrueshme, inkoherente. Po, sepse ka arsyet e saj. Ata kënaqen me peshoren e përjavshme të çakorduar. E dinë përse-në. Sa më shumë rrinë bashkë, aq më mirë e dinë ata.
(Natasha Shuteriqi Poroçani)
© Portali Shkollor- Të gjitha të drejtat e rezervuara. Ndalohet kopjimi pa lejen tonë.
Hi! Do you know if they make any plugins to assist
with SEO? I’m trying to get my site to rank for some targeted keywords but I’m not seeing very
good gains. If you know of any please share. Thanks!
You can read similar blog here: Eco blankets